Myrsini Zorba
Η έννοια της λαϊκής κουλτούρας προσφέρει στη συζήτησή μας το «βρώμικο» έδαφος της ζωντανής κουλτούρας, βρώμικο όπως είναι καθετί ζωντανό. Δηλαδή της βιωμένης συμμετοχικής συγχρονικής κουλτούρας και των πολιτισμικών πρακτικών της καθημερινής ζωής. Δεν είναι ένα στάδιο πολιτισμού αλλά μια διαρκής διαδικασία. Είναι μια πολιτική οικονομία των νοημάτων μέσα σε ένα δεδομένο σύστημα συσχετισμών.
Η λαϊκή κουλτούρα ανασαίνει μαζί μας μέσα στη συνολική και όχι επιλεκτική πραγματικότητά μας, συνδιαλέγεται με τους άλλους δρώντες, όπως πχ η βιομηχανία του θεάματος, τα ΜΜΕ, οι κοινωνικές στάσεις, οι νοοτροπίες, οι υποκουλτούρες, οι παγκόσμιες ροές και επηρεάζεται από αυτούς τους δρώντες και τους επηρεάζει με τη σειρά της αλλά, κυρίως, είναι σε διαρκή διαπραγμάτευση μαζί τους.
Εδώ έχουν θέση οι έννοιες Αντίσταση και Ηγεμονία που δανειζόμαστε από τον Γκράμσι και τους Άγγλους πρωτεργάτες των Πολιτισμικών Σπουδών –τρένο που χάθηκε για τη χώρα το 1970 και είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχουν προπτυχιακές πολιτισμικές σπουδές στο Ελληνικό πανεπιστήμιο αλλά μεταπτυχιακά τμήματα πολιτιστικής διαχείρισης με όλες τις συνέπειες εργαλειοποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου