~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...................................................................................Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Φωτό Μου

περί του ταχυδρομείου... ο Πάνος Αϊβαλής // Επικοινωνία στο email: kepeme@gmail.com

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το Θέμα της Ημέρας

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Στις 24 Ιανουαριου του 2012 έφυγε από κοντά μας ένας μεγάλος Σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος

Καλημέρα!
Σαν σήμερα στης 24 Ιανουαριου του 2012 έφυγε από κοντά μας ένας μεγάλος Σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος που τίμησε την Ελλάδα με τα έργα του στον παγκόσμιο κινηματογράφο!

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

Πλατεία Καρύτση: Η έρημη γειτονιά της Ενημέρωσης

Η παλιά «πύλη» του ΔΟΛ


Αυτή η, ερμητικά κλειστή σήμερα, είσοδος θα μπορούσε να κηρυχθεί διατηρητέα. Γιατί, αν και όχι ιδιαίτερα μεγάλη, δεν είναι μια απλή πόρτα. Έχει διαχρονικά και ιστορικά την αξία πύλης. Από το άνοιγμά της πέρασαν χιλιάδες φορές στη ζωή τους, μεγάλα ή τεράστια ονόματα στην ιστορία του Τύπου. Την πόρτα-πύλη του ΔΟΛ στην πλατεία Καρύτση, έχουν διαβεί, με καθημερινές εισόδους και εξόδους, ο Χρήστος Λαμπράκης, ο Δημήτρης Ψαθάς, ο Παύλος Παλαιολόγος, ο Μάριος Πλωρίτης, ο Φωκίων Δημητριάδης, ο Κώστας Μητρόπουλος, ο Λέων Καραπαναγιώτης, ο Γιάννης Καψής, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Λιάνης, ο Θοδωρής Σγουρδαίος, ο Πέτρος Λινάρδος – δεκάδες βαριές υπογραφές, εκατοντάδες σημαντικοί δημοσιογράφοι, χιλιάδες άνθρωποι τού Τύπου, γνωστοί ή αφανείς. Σήμερα, η παλιά πόρτα-πύλη του ιστορικού κτιρίου του ΔΟΛ είναι κλεισμένη με ρολά και αυτά σκεπασμένα με γκράφιτι. Το κάποτε μεγαλύτερο μέγαρο του Τύπου είναι έρημο και η άλλοτε γειτονιά της Ενημέρωσης σχεδόν άδεια από δημοσιογραφική ζωή.
Στην πλατεία Καρύτση και γύρω από αυτήν –σε ακτίνα όχι μεγαλύτερη των πεντακοσίων μέτρων– βρισκόταν μια μεγάλη σειρά από δημοσιογραφικά γραφεία. Ήταν ο ΔΟΛ, στην πλατεία, ο Εθνικός Κήρυκας ακριβώς δίπλα του, το παλιό Έθνος στην Κολοκοτρώνη –κάθετος της μικρής οδού Καρύτση, όπου υπήρχε το πίσω μέρος της Εστίας. Εκεί βρισκόταν το πιεστήριό της και από πάνω, στην Ανθίμου Γαζή, η κεντρική της είσοδος.
Στο κτίριο της Κολοκοτρώνη στεγάστηκε αργότερα, στα πρώτα χρόνια της ζωής της, η Ελευθεροτυπία, ενώ στη Σταδίου, ή στα πέριξ, απέναντι από το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, υπήρχαν τα γραφεία της παλιάς Ελευθερίας του Πάνου Κόκκα και η Δημοκρατική Αλλαγή, η απογευματινή εφημερίδα της Αριστεράς. Πιο κάτω στη Σταδίου, στην Πεσμαζόγλου, βρισκόταν, ο Ελεύθερος Κόσμος του Σάββα Κωνσταντοπούλου, εφημερίδα που υποστήριξε τη καθεστώς της δικτατορίας και συνέχισε να εκδίδεται μετά από αυτήν, ενώ πιο πάνω, στην πλατεία Συντάγματος, στεγάζονταν τα αθηναϊκά γραφεία δύο πολύ μεγάλων εφημερίδων της Βόρειας Ελλάδας: της Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης.
Σήμερα, στην περιοχή συνεχίζει να δίνει δημοσιογραφική συνέχεια στο κτίριο της οδού Κολοκοτρώνη η Εφημερίδα των Συντακτών. Όμως, στην πλατεία Καρύτση την παλιά ζωντάνια της ενημέρωσης θυμίζουν μόνο οι επιγραφές του ΔΟΛ και του Εθνικού Κήρυκα. Πλέον η πλατεία είναι άδεια, «με συνθήματα σκιασμένα» που λέει και ο Σαββόπουλος.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Στην στοά που ενώνει την πλατεία Καρύτση με την Ανθίμου Γαζή βρισκόταν η είσοδος των γραφείων του περιοδικού Το Σπίτι του Παιδιού, που εξέδιδε ο Άγγελος Μεταξάς.

Η πλατεία Καρύτση σήμερα
*
Η πλατεία Καρύτση τότε

---
---

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

Ο Τζίμης Πανούσης έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, το απόγευμα του Σαββάτου (13.01.2018) σε ηλικία 64 ετών

Καλό ταξίδι Τζιμάκο!


Θρήνος στον καλλιτεχνικό κόσμο! Ο Τζίμης Πανούσης έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, το απόγευμα του Σαββάτου (13.01.2018) σε ηλικία 64 ετών.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο γνωστός τραγουδοποιός και ηθοποιός υπέστη ανακοπή καρδιάς και άφησε την τελευταία του πνοή, την ώρα που τον μετέφεραν στον «Ερυθρό Σταυρό». Εκεί, έγιναν προσπάθειες ανάνηψης, αλλά ο οργανισμός του δεν ανταποκρίθηκε.
Ασχέτου των όποιων διαφορών είχε ο καθένας με την δική του ξεχωριστή κοσμοθεωρία, ο Τζίμης Πανούσης ήταν ένας ευφυέστατος άνθρωπος κι ένας ταξικά στρατευμένος και ταλαντούχος καλλιτέχνης.
O Τζίμης Πανούσης γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου του 1954 από μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς -τον Θεόδωρο και τη Φωτεινή- στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χολαργό. Είχε έναν γιο και μία κόρη.

Η πορεία του Τζίμη Πανούση
Το 1973 βρήκε από αγγελία δουλειά σε περιοδεύοντα θίασο. Στη συνέχεια εγκατέλειψε το θίασο για να δουλέψει ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από την οποία παραιτήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα.υνέχεια προστέθηκε και ο Van Svarnas (σαξόφωνο).
Μουσικά δήλωνε αυτοδίδακτος και έπαιζε λίγο απ' όλα. Πρώτες προσπάθειες στο χώρο της μουσικής έγιναν με το σχήμα "Χαρούμενη Κουδουνίστρα" όταν ακόμα ήταν στο Γυμνάσιο. Στα μέσα με τέλη της δεκαετίας του 1970 σχηματίστηκαν οι Μουσικές Ταξιαρχίες από τον Τζίμη Πανούση (φωνή, στίχοι, μουσική) και τους Σπύρο Πάζιο (κιθάρα, synthesizer, έγχορδα), Γιάννη Δρόλαπα (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλη Βέκιο (τύμπανα) και Δημήτρη Δασκαλοθανάση (μπάσο). Στη συνέχεια προστέθηκε και ο Van Svarnas (σαξόφωνο).
Η πρώτη τους εμφάνιση σε κοινό έγινε το 1980 στο "Skylab" στην Πλάκα, ενώ η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά ήταν ο δίσκος Μουσικές Ταξιαρχίες που κυκλοφόρησε από την MINOS-EMI το 1982. Νωρίτερα (το 1980) είχε κυκλοφορήσει μία ανεξάρτητη παραγωγή σε κασέτα, το "Disco Tsoutsouni".
Ακολούθησαν οι δίσκοι Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμαν (1984) και Hard Core (ζωντανή ηχογράφηση, 1985). Το 1983 οι Μουσικές Ταξιαρχίες καμουφλάρονται κάτω από το όνομα Alamana's Bridge (= Γέφυρα της Αλαμάνας) και συμμετέχουν στο δίσκο-συλλογή ελληνικού ροκ Made in Greece Vol.1, παρά τις αντιρρήσεις της τότε δισκογραφικής τους εταιρείας. Από τον επόμενο δίσκο "Κάγκελα Παντού" (1986) ο Πανούσης αποφασίζει να συνεχίσει μόνος του.
Σόλο καριέρα
Το 1987 κυκλοφορεί ο τελευταίος δίσκος από την MINOS-EMI "Χημεία και Τέρατα". Οι επόμενοι δύο δίσκοι "Δουλειές του Κεφαλιού" / The Greatest Kitsch Live! (1990) και "Ο Ρομπέν των Χαζών" (ζωντανή ηχογράφηση, 1992) κυκλοφορούν από την Music Box International, ενώ το "Vivere Pericolosamente" από την Warner το 1993. Η επόμενη δισκογραφική του δουλειά κυκλοφόρησε εφτά χρόνια μετά, το 2000, με τίτλο "Με Λένε Πόπη" (ζωντανή ηχογράφηση). Κυκλοφόρησε επίσης μαζί με το περιοδικό Μετρό το 2002 το ολιγόλεπτο CD "Δείγμα Δωρεάν" με ακυκλοφόρητα τραγούδια από τις τελευταίες παραστάσεις του.
Στις 20 Γενάρη του 2009 κυκλοφόρησε ένα διπλό DVD με ζωντανή κινηματογράφηση της παράστασης "Της Πατρίδας μου η Σημαία", που δόθηκε το 2008 στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
Την άνοιξη του 2015 οι Μουσικές Ταξιαρχίες επανενώθηκαν για μια σειρά εμφανίσεων στο Κύτταρο μετά από 30 χρόνια απουσίας.
Πέρα από τη μουσική o Τζίμης Πανούσης έχει ασχοληθεί κατά καιρούς με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και λιγότερο με τον κινηματογράφο. Έχει μια δεκαπεντάχρονη ιστορία σαν ραδιοφωνικός παραγωγός στους ραδιοσταθμούς Top FM, Κανάλι 15, Ωχ FM, Flash 9.65, 88 μισό Θεσσαλονίκης, ΣΚΑΪ 100.3FM, City FM 99.5. Η τηλεοπτική εκπομπή του Κορίτσια ο Τζίμης που επρόκειτο να μεταδοθεί από την τότε ΕΤ2, το 1995, τελικά «κόπηκε», ωστόσο στιγμιότυπά της έχουν κατά καιρούς παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια τηλεοπτικών συνεντεύξεών του. Έχει εμφανιστεί έκτακτα σε τηλεοπτικές σειρές όπως οι Δέκα Μικροί Μήτσοι του Λάκη Λαζόπουλου. Στον κινηματογράφο, έχει πρωταγωνιστήσει στην ταινία Ο δράκουλας των Εξαρχείων (1981) του Νίκου Ζερβού μαζί με τις υπόλοιπες Μουσικές Ταξιαρχίες και έχει εμφανιστεί ως γκεστ σταρ στις ταινίες Ηνίοχος (1995) του Αλέξη Δαμιανού, Προστάτης Οικογένειας (1997) του Νίκου Περάκη και Safe Sex (1999) των Μ. Ρέππα - Θ. Παπαθανασίου.
Έχουν εκδοθεί έξι βιβλία του Πανούση, κυρίως βασισμένα στις ραδιοφωνικές του εκπομπές. Πρώτο ήταν το Η Ζάλη των Τάξεων (Γνώσεις, 1989) που περιέχει 40 ιστορίες ραδιοφωνικής φαντασίας που ακούστηκαν από την εκπομπή "Δούρειος Ήχος" στον Top FM την περίοδο 1988-89, ακολούθησαν τα Πικρέ, Μικρέ Μου Αράπη (Opera, 1990) που είναι μια σαπουνόπερα 22 επεισοδίων που ακούστηκε από τον "Δούρειο Ήχο" το καλοκαίρι του 1989 και Το Κυνήγι της Γκόμενας (Opera, 1992) που αποτελείται από 30 σύντομες γυναικείες βιογραφίες.


Το 1996 κυκλοφόρησε το Υγιεινή Διαστροφή (Opera), για τα 20 χρόνια της παρουσίας του, που συμπεριλαμβάνει την έκδοση σε CD του Disco Tsoutsouni και περιέχει το σύνολο των στίχων των τραγουδιών του μέχρι τότε καθώς και συνεντεύξεις, γκάλοπ κ.α. Τον Ιανουάριο του 2002 παρουσίασε στο περιοδικό ΜΕΤΡΟ τον "εναλλακτικό Καζαμία 2002" με τον τίτλο "Μωρόν λαβέ" ντυμένος με μαντήλα τύπου Παλαιάς Διαθήκης κρατώντας κούκλα βρέφους, τυλιγμένο με την αστερόεσσα. Στο ίδιο το αφιέρωμα φέρεται και με στολή του Άη Βασίλη με εξάρτηση Αφγανού τρομοκράτη ν΄ αναφωνεί το σύνθημα για την Καμπούλ: "Μπόμπα - τσόντα και καμπάνα" αποκαλώντας την ισλαμική μαντήλα μπούργκα "παραδοσιακό ταλιμπανιστήρι".
To 2005 κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα ακόμα δύο βιβλία του από τις εκδόσεις Opera με τίτλους Μικροαστική Καταστροφή και Πούστευε και Μη Ερεύνα, ενώ το 2010 κυκλοφόρησε το πολύτομο έργο "Ο Στάλιν σκέφτεται για σένα στο Κρεμλίνο". Το 2011 παρουσίαζε καθημερινή ημίωρη ραδιοφωνική εκπομπή σατιρίζοντας πολιτικά γεγονότα με τον τίτλο "Δούρειος ήχος", με εναρκτήρια ατάκα "Αμερικανοτσολιάδες, ελβετόψυχοι, αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι, ελεύθεροι πολιορκημένοι επαγγελματίες ήλθεν η ώραν σας" - "Αβάντι πόμολο !" (με μουσική υπόκρουση το "Αβάντι Πόπολο").
_________
Πληροφορίες: Wikipedia, Φωτογραφίες: Eurokinissi, NDP

Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

Ο ετήσιος απολογισμός των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RSF), από αυτούς, οι 39 δολοφονήθηκαν ή στοχοποιήθηκαν, ενώ άλλοι 26 σκοτώθηκαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
Μειώθηκαν οι δολοφονίες δημοσιογράφων το 2017. Γιατί όμως;
Kάθε χρόνο λίγο πριν την εκπνοή του έτους, δίνονται στη δημοσιότητα τα στοιχεία που έχουν στη διαθεσή τους οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, για τη βία κατά δημοσιογράφων και ανθρώπων του Τύπου. 
Γράφει η Μαρία Κοζάκου 
Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το 2017 δολοφονήθηκαν συνολικά 65 δημοσιογράφοι, εκ των οποίων οι 57 επαγγελματίες, οι 8 συνεργάτες (συνήθως οπερατέρ, τεχνικοί κλπ) καθώς και 7 πολίτες-δημοσιογράφοι. Η μεγαλύτερη απειλή για τους δημοσιογράφους είναι σταθερά οι πόλεμοι, τα καταπιεστικά, ολοκληρωτικά καθεστώτα που δεν επιθυμούν την αντίθετη άποψη αλλά και τα καρτέλ κάθε είδους που λειτουργούν με τους νόμους της μαφίας, του υπόκοσμου.
Σύμφωνα με τον ετήσιο απολογισμό των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RSF), από αυτούς, οι 39 δολοφονήθηκαν ή στοχοποιήθηκαν εσκεμμένα, ενώ άλλοι 26 σκοτώθηκαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

Ποιες χώρες είναι οι πιο επικίνδυνες;
Η Συρία παρέμεινε, όπως και πέρσι, η πιο αφιλόξενη χώρα για τους δημοσιογράφους, με 12 θανάτους. Στο Μεξικό, όπου μαίνεται για μια δεκαετία ο πόλεμος των συμμοριών, καταγράφονται 11 θάνατοι και ακολουθούν το Αφγανιστάν με 9, το Ιράκ με 8 και οι Φιλιππίνες με 4 θανάτους.

Μειώθηκαν τα κρούσματα. Γιατί;
Το 2017 ήταν η χρονιά που καταγράφηκαν οι λιγότεροι φόνοι επαγγελματιών δημοσιογράφων εδώ και 14 χρόνια, ενώ σημαντική ήταν η πτώση σε σχέση με το 2016 όταν οι νεκροί ήταν 79.
Κατά τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα, αυτό οφείλεται εν μέρει στην καλύτερη προστασία των δημοσιογράφων, αλλά και στο γεγονός ότι οι πιο επικίνδυνες χώρες, όπως η Συρία, το Ιράκ, η Υεμένη και η Λιβύη, «εγκαταλείπονται από τους δημοσιογράφους τους». Εχει μειωθεί, δηλαδή, σημαντικό ο αριθμός των δημοσιογράφων που “καλύπτουν” αυτές τις χώρες!
Οπως φαίνεται από τον κατάλογο με τις πιο αφιλόξενες χώρες, δεν είναι οι πόλεμοι αυτοί που θέτουν σε κίνδυνο τους ανθρώπους του Τύπου. Το Μεξικό, που κάθε χρόνο βρίσκεται σε αυτή τη μαύρη λίστα δολοφονιών δημοσιογράφων, κυριαρχείται από μια ατμόσφαιρα τρόμου λόγων των καρτέλ των ναρκωτικών. Και σε αυτή την περίπτωση είτε μειώνονται οι δημοσιογράφοι που “καλύπτουν” τη χώρα, είτε φεύγουν από το Μεξικό και οι εγχώριοι δημοσιογράφοι από το φόβο των απειλών. Μην ξεχνάμε ότι οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν τη διαφθορά των πολιτικών ή το οργανωμένο έγκλημαγίνονται συστηματικά στόχοι επιθέσεων.
Οι δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα συντάσσουν τη λίστα με τους δημοσιογράφους που χάνονται κάθε χρόνο από το 1995. Βασίζονται σε ακριβή στοιχεία, συγκεντρώνοντας όλες τις πληροφορίες που τους επιτρέπουν να συμπεράνουν ότι η όποια μορφή βίας ασκήθηκε σε κάποιον άνθρωπο του Τύπου, σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με τη δημοσιογραφική εργασία του. Υπάρχει επίσης πάντα ο διαχωρισμός ανάμεσα στους δημοσιογράφους που σκοτώθηκαν σε σε κάποιο πεδίο και σε εκείνους που επί τούτου και σε συνθήκες ειρήνης στοχοποιήθηκαν. Τέλος, δεν περιλαμβάνονται οι περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν έχει τελεσιδικήσει η έρευνα γύρω από τα αίτια θανάτου.

Με στοιχεία από το RSF
Διαβάστε ακόμα: Ο Δείκτης της Ελευθερίας του Τύπου για το 2017

___________

Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018

Ερώτηση Ν.Χουντή προς Κομισιόν για πλειστηριασμούς, με επισήμανση του Οικουμενικού Πατριάρχη






Νίκος Χουντής
Ευρωβουλευτής

Μαυρομματαίων 39,
10434, Αθήνα
Τηλ: 2108812042
Fax: 2108817885
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ
·       Ερώτηση Νίκου Χουντή στην Κομισιόν με τις επισημάνσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη

Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το πολυσυζητημένο θέμα «εάν μετά το 2019 υφίσταται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς», κατέθεσε ο Ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, Νίκος Χουντής.
Στην ερώτησή του, ο Έλληνας Ευρωβουλευτής τονίζει ότι, «Υπάρχει μεγάλη ανησυχία στην ελληνική κοινωνία, γιατί χιλιάδες οικογένειες θα βρεθούν στο δρόμο, αφού δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια των σπιτιών τους και επειδή το 2019 παύει το πλέγμα προστασίας του Νόμου «Κατσέλη» 3869/2010».
Σημειώνει επίσης τη δήλωση της Ελληνικής Κυβέρνησης ότι, «Είναι απόλυτη δέσμευση ότι δεν υπάρχει περίπτωση πρώτη κατοικία λαϊκής οικογένειας να βγει σε αναγκαστικό πλειστηριασμό».
Τέλος, στο σκεπτικό της ερώτησής του, ο Νίκος Χουντής επικαλείται τις δηλώσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο οποίος εξέφραζε την ανησυχία του για τους πλειστηριασμούς, τονίζοντας ότι, «Πιστεύουμε βαθύτατα στο ανθρώπινο και αναφαίρετο δικαίωμα της στέγασης, που αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για να δημιουργήσουμε σωστές οικογένειες και υγιή πρόσωπα για την κοινωνία μας».
Καταλήγοντας στα συγκεκριμένα ερωτήματά του, ο Νίκος Χουντής ζητά από την Κομισιόν να αποφανθεί αν α) «μετά το 2019 υφίσταται, καθ΄ οιονδήποτε τρόπο, θεσμική προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμό» και β) αν γνωρίζει την ύπαρξη «άτυπης συμφωνίας κυρίων της Κυβέρνησης με τις ελληνικές θεσμικές τράπεζες, προκειμένου να μην προχωρούν σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και αν μπορεί να υπάρξει τέτοια συμφωνία, δεδομένου ότι πακέτα δανείων έχουν ήδη πωληθεί».
Ζητά επίσης συγκεκριμένα στοιχεία «για τις πωλήσεις πακέτων δανείων των ελληνικών θεσμικών τραπεζών (επωνυμία αγοραστή, ύψος ή/και είδος δανείων, ονομαστική αξία δανείων, τιμή πώλησης, κλπ.)».
Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη ερώτηση απεστάλη στο Γραφείο Εκπροσώπησης του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αθήνα, προκειμένου να ενημερωθεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος για την κατάθεση της ερώτησης.

Το Γραφείο Τύπου                                                                                        03.01.2018

Γράμμα από την Αθήνα

Γράμμα από την Αθήνα