~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...................................................................................Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Φωτό Μου

περί του ταχυδρομείου... ο Πάνος Αϊβαλής // Επικοινωνία στο email: kepeme@gmail.com

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το Θέμα της Ημέρας

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Ζουμ στα όνειρα 20 προσφύγων, ιστορίες ανθρώπων οι οποίοι αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους και προσπαθούν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους στην Αθήνα

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

john_mathitis_zimpampoye.jpg

John, μαθητής Ζιμπάμπουε
γράφει η Παρή Σπίνου*
«Ημουν τυχερή. Πέρασα από τον Κονγκό στην Τουρκία και μετά στην Ελλάδα, ωστόσο οι συνάνθρωποί μου που διάλεξαν τον δρόμο της Λιβύης σήμερα βρίσκονται σκλάβοι. Εχουν μια τιμή, σαν να μην πρόκειται για ζωντανά όντα...». Η 33χρονη Μπιμπίς, με το όμορφο παραδοσιακό τουρμπάνι στα μαλλιά της, βουρκώνει ενώ μιλάει.
Ο 59χρονος Σύρος Χασάν σκουπίζει συνεχώς με ένα μαντίλι τα δάκρυά του. «Τα σπίτια μας καταστράφηκαν, ζούσαμε στους δρόμους με τα παιδιά μας, λαχταρούσαμε ενα κομμάτι ψωμί... Θέλω να στείλω ένα μήνυμα σε όλες τις χώρες. Να μας αγκαλιάζουν, να υπάρχει αλληλεγγύη, αγάπη και ειρήνη».
Zainab, 16 ετών, Αφγανιστάν | 
Δεν ήταν μια τυπική συνέντευξη Τύπου η χθεσινή στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης για το διαδραστικό πρόγραμμα «Face Forward ...into my home», που εστιάζει σε ιστορίες ανθρώπων οι οποίοι αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους και προσπαθούν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους στην Αθήνα. Γιατί, εκτός από τη διευθύντρια του μουσείου, Κατερίνα Κοσκινά, τον εκπρόσωπο της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, Φιλίπ Λεκλέρ, και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Σακελλάρη Χούρδα, οι ίδιοι οι 20 πρόσφυγες που συμμετέχουν στο πρότζεκτ ήταν εκεί για να μοιραστούν τις ιστορίες τους. Κυρίως τα όνειρά τους για το μέλλον. Γιατί παρότι αφησαν πίσω τους ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής τους, δεν έχασαν την ταυτότητά τους και την ελπίδα τους.
Πρόσφυγες που υποστηρίζονται μέσω του προγράμματος ESTIA -προσφέρει στέγαση σε διαμερίσματα και μηνιαία οικονομική στήριξη- πήραν μερος στο «Face Forward ...into my home», που αποτελείται από τρεις φάσεις. Στην πρώτη, τα «Εργαστήρια αφήγησης», οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να μοιραστούν συναισθήματα, αναμνήσεις, τις σκέψεις τους, τα όνειρά τους για το μέλλον, με έμπνευση από έργα σύγχρονης τέχνης της συλλογής του ΕΜΣΤ. Στη συνέχεια ο φωτογράφος Γιάννης Βασταρδής εκανε τα πορτρέτα τους αποκαλύπτοντας το «ανθρώπινο πρόσωπο» του προσφυγικού ζητήματος. Τώρα οι προσωπικές αφηγήσεις και τα φωτογραφικά πορτρέτα εκτίθενται στο ΕΜΣΤ μαζί με τα έργα που κέντρισαν την προσοχή τους σε ηλεκτρονική μορφή.
Ο Αμίν, μαθητής από το Ιράν, αφηγείται πως παρακολουθεί πλέον μαθήματα σε ωδείο, «παίρνει ενέργεια από τη μουσική» και ονειρεύεται να γίνει τραγουδιστής. Από την ίδια χώρα η 29χρονη Αβα γεμίζει το σπίτι της με φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων, έχοντας την αίσθηση οτι ζουν κι εκείνοι κοντά της. Ο Μπριάν, μαθητής από τη Ζιμπάμπουε, ρίχνει το βλέμμα του στο έργο «Σκάλα ΙΙ» του Ντο-Χο Σου και σκέφτεται «πόσο σημαντικό είναι να έχουμε στέρεες βάσεις στη ζωή μας, για να μπορέσουμε να πατήσουμε γερά και πάνω σε αυτές να χτίσουμε το μέλλον μας». Στον 25χρονο Αμπάς από τη Συρία αρέσει η ζωγραφική του Αλέξανδρου Γεωργίου και το τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη «Αποχαιρετισμός».
Το έργο της Κιμσούτζα «Μποτάρι» τράβηξε τον νεαρό Ιρανό Μαχντί, γιατί μοιάζει με μπόγο που κρύβει μέσα του όσα έχει ζήσει και αυτά που έχει στο μυαλό του κάποιος. «Αυτό που ζήσαμε ήταν σαν μια μετάβαση από το σκοτάδι στο φως» λέει η 34χρονη Πατρίσια από το Καμερούν κοιτώντας το έργο της Μόνα Χατούμ «Fix It». «Ηταν μια ωραία εμπειρία, νιώσαμε ανετα» μας λέει ο Τζον, μαθητής από τη Ζιμπάμπουε, για το πρόγραμμα. Και μας αποχαιρετά... προσωρινά. «Πάω σχολείο στο Ελληνικό, θέλω να μείνω εδώ, μου αρέσει. Και ελπίζω μια μέρα να εκδώσω τα ποίηματα που γράφω!»
Κατερίνα Κοσκινά

Κάνω τα εγκαίνια και μετά πάω σπίτι μου

Η ερχόμενη Δευτέρα θα είναι μια ωραία μέρα για το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, αφού για πρώτη φορά παρουσιάζει στο κοινό τα νέα αποκτήματα της περιόδου 2014-2017. Η ερχόμενη Δευτέρα θα ειναι μια δύσκολη μέρα για τη διευθύντρια του μουσείου, Κατερίνα Κοσκινά, η οποία βρίσκεται... στον αέρα.
Σύμφωνα με το υπουργείο Πολιτισμού, η θητεία της λήγει στις 28 Νοεμβρίου καθώς διαρκεί ένα χρόνο και συμπληρώνει τη θητεία της τέως διευθύντριας Αννας Καφέτση, η οποία παύτηκε μαζί με το Δ.Σ. Η Κ. Κοσκινά το αμφισβητεί και έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας πλήρη τετραετή θητεία, όμως η απόφαση πάει από αναβολή σε αναβολή.
«Θα κάνω τα εγκαίνια και μετά πάω σπίτι μου» είπε χθες η ίδια στην «Εφ.Συν.» στο περιθώριο της συνέντευξης Τύπου στο ΕΜΣΤ. «Θα μάθετε σε λίγες μέρες τι θα γίνει» είπε η Λυδία Κονιόρδου στο περιθώριο της συνέντευξης Τύπου στο ΕΑΜ, προσθέτοντας ότι εκτιμά πως το ΕΜΣΤ θα ανοίξει το πρώτο εξάμηνο του 2018.
Σύμφωνα με πληροφορίες, έχει γίνει πρόταση στην κ. Κοσκινά να παραμείνει ακόμα ένα χρόνο στη θέση της και μετά να παραιτηθεί, ωστόσο καμία πλευρά δεν ανοίγει τα χαρτιά της. Μια διευθύντρια σε εκκρεμότητα, λοιπόν, κι ένα μουσείο που αδυνατεί να λειτουργήσει πλήρως, βλέποντας τους μήνες να περνούν αλύπητα...
 Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 31 Ιανουαρίου.
 Επιμέλεια έκθεσης, ιδέα-υλοποίηση προγράμματος: Μαρίνα Τσέκου, επιμελήτρια Εκπαίδευσης ΕΜΣΤ, Γιάννης Βασταρδής, φωτογράφος.


_______________

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράμμα από την Αθήνα

Γράμμα από την Αθήνα