~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...................................................................................Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Φωτό Μου

περί του ταχυδρομείου... ο Πάνος Αϊβαλής // Επικοινωνία στο email: kepeme@gmail.com

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το Θέμα της Ημέρας

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2020

Νόμος του κράτους τα μουσειακά ενοικιαστήρια 25ετίας με υπογραφή Μενδώνη

 Ψηφίστηκε τελικά το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού που προέβλεπε μεταξύ άλλων την επέκταση του ενοικιαστηρίου σε μουσειακά εκθέματα και συλλογές για πολλαπλάσιο χρόνο από τα όσα ίσχυαν τις τελευταίες δεκαετίες, με τη Νέα Δημοκρατία και το Κίνημα Αλλαγής να υπερψηφίζουν, ενώ όλα τα υπόλοιπα κόμματα στάθηκαν απέναντι. «Ασπίδα» Γ. Παπανδρέου και ΚΙΝΑΛ στην επίμαχη διάταξη, «ξεπούλημα» για την υπόλοιπη αντιπολίτευση.

Ολοκληρώθηκε στην Ολομέλεια η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Πολιτισμού την Πέμπτη, για την «αναδιοργάνωση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων και μετονομασία του σε Οργανισμό Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων, προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς στο εξωτερικό, ρυθμίσεις για το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και το μουσείο «Φοίβος Ανωγειανάκης, το οποίο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία.

Στο επίκεντρο της έντονης αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, βρέθηκε κυρίως η επίμαχη διάταξη για τον μακροχρόνιο δανεισμό αρχαιοτήτων σε μουσεία του εξωτερικού, η οποία εγκρίθηκε, με 179 ψήφους υπέρ έναντι 120 κατά, μετά από ονομαστική ψηφοφορία που είχε ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπέρ ψήφισαν 157 βουλευτές από τη ΝΔ και 22 από το ΚΙΝΑΛ.

Οι έντονες αντιδράσεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης ανάγκασαν την υπουργό Λίνα Μενδώνη να προχωρήσει σε περαιτέρω βελτιωτικές αλλαγές στην επίμαχη διάταξη. Έτσι, από τα 50 συν 50 χρόνια δανεισμού των συλλογών που αρχικά προβλεπόταν, ακολούθως τα μείωσε στα 25 συν 25, ενώ στη συνέχεια υιοθέτησε πρόταση του ΚΙΝΑΛ, σύμφωνα με την οποία η ανανέωση, μετά το πέρας των πρώτων 25 ετών, θα γίνεται ανά 5ετία και το ΚΑΣ να έχει σοβαρό λόγο στην απόφαση.

Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, υπεραμύνθηκε για άλλη μια φορά, τόσο του νομοσχεδίου όσο και της τροπολογίας για την εξαγωγή με δανεισμό, ελληνικών αρχαιοτήτων, κάνοντας λόγο, «για εκσυγχρονισμό ενός απηρχαιωμένου θεσμικού πλαισίου» αλλά και για «τολμηρό μεταρρυθμιστικό αναπτυξιακό σχέδιο που θα προωθήσει με απόλυτα διαφανείς διαδικασίες όρους και προϋποθέσεις, την αξιοποίηση του σημαντικού πολιτιστικού πλούτου της χώρας προς όφελος της οικονομίας».

«Είναι πολύ σημαντικό για την ανάδειξη του πολιτιστικού μας πλούτου ότι δίνεται επιτέλους η ευκαιρία να αξιοποιηθούν σημαντικά πολύτιμα αρχαία μας που βρίσκονται στις αποθήκες του υπουργείου. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη προσφορά στον ελληνισμό γιατί αντί να βρίσκονται στο σκοτάδι της αποθήκης θα λάμπουν και θα αναδεικνύουν τον ελληνικό πολιτισμό», επεσήμανε η υπουργός Πολιτισμού.

Υπεράσπιση Παπανδρέου στο ενοικιαστήριο

Σε παρέμβασή του, ο πρώην πρωθυπουργός και βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Γιώργος Παπανδρέου, τάχθηκε υπέρ της διάταξης, χαρακτηρίζοντας αβάσιμους τους φόβους που εκφράστηκαν καθώς όπως είπε, «όχι μόνο δεν ενισχύει την αρχαιοκαπηλία αλλά δίνει και αντικίνητρα».

«Το αντίθετο συμβαίνει. Η αρχαιοκαπηλία είναι μια διαδικασία παράνομη και αδιαφανής. Η διάταξη δίνει αντικίνητρα για την αρχαιοκαπηλία γιατί ο δανεισμός θα γίνεται με διαφανείς διαδικασίες και λογοδοσία. Η θεσμική συμφωνία μεταξύ των δύο μερών για δανεισμό, σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν κίνητρα για αρχαιοκαπηλία. Αν κάποια μουσεία ξέρουν ότι θεσμικά μπορούν να συνεργαστούν με τη χώρα μας για να έχουν μια αξιόλογη παρουσία ελληνικών αρχαιοτήτων, θα το προτιμήσουν», τόνισε ο Γ. Παπανδρέου και συμπλήρωσε:

«Στις αποθήκες του υπουργείου Πολιτισμού υπάρχουν άπειρα αναξιοποίητα αρχαία ευρήματα που αυτά δεν θα τα δει το φως του ήλιου ούτε σε 100 και 200 χρόνια. ‘Αρα, το να αξιοποιηθούν αυτά τα αρχαία είναι πολύ σημαντικό, είναι μια πολύ μεγάλη προσφορά στον ελληνισμό. Γιατί αντί να βρίσκονται στο σκοτάδι της αποθήκης θα λάμπουν στο φως, περνώντας σε άλλους λαούς τον πολιτισμό μας».

Ακόμα, ο Γ. Παπανδρέου επεσήμανε ότι «με αυτό το άρθρο ενισχύεται το βασικό επιχείρημα μας προς τους Άγγλους για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα».

«Είναι σωστό να υπάρχει μια θεσμική συμφωνία για δανεισμό αρχαιοτήτων μας ώστε να γυρίσουν πίσω τα μάρμαρα αλλά με συγκεκριμένους όρους. Δεν έχουμε φόβο να ψηφίσουμε αυτό το άρθρο που θα είναι σημαντικό νομίζω για τη χώρα μας», κατέληξε.

Σύσσωμη εναντίον η υπόλοιπη αντιπολίτευση

Κατηγορηματικά αντίθετα με τη διάταξη δήλωσαν ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜεΡΑ25 και το κόμμα του Βελόπουλου, κάνοντας λόγο για ξεπούλημα των αρχαιολογικού πλούτου της χώρας.

Παράλληλα τονίστηκε ακόμα και από την πλευρά βουλευτών της συμπολίτευσης, η ανάγκη πλήρους αποσαφήνισης της διάταξης, ώστε να υπάρχουν σοβαρές θεσμικές εγγυήσεις για τον μακροχρόνιο δανεισμό των ελληνικών αρχαιολογικών ευρημάτων. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μπούγας, επεσήμανε την ανάγκη «να αποδεικνύεται με νομική ακριβολογία και πληρότητα ότι το δημόσιο δεν μεταβιβάζει αλλά δανείζει τα αρχαία».

Από την πλευρά της, η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου, κατηγόρησε τη κυβέρνηση ότι με το νομοσχέδιο «εκκινεί την εμπορευματοποίηση και το ξεπούλημα του αρχαιολογικού πλούτου της χώρας».

«Ξηλώνετε με τροπολογία τον συνταγματικής περιωπής αρχαιολογικό νόμο του 2002. Αλλάζετε τη μουσειακή πολιτική της χώρας. Διαπραγματεύεστε με μπακάλικη λογική ερήμην της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι περιουσία δική σας ή δική μας», ανέφερε μεταξύ άλλων η Σ. Αναγνωστοπούλου, ζητώντας την άμεση απόσυρσή της.

Ο εισηγητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, τάχθηκε κατηγορηματικά κατά του νομοσχεδίου, υποστηρίζοντας ότι «στόχος του είναι η συγκρότηση αμιγούς επιχειρηματικού ομίλου» ενώ έκανε λόγο για «χυδαία εμπορευματική λογική που οδηγεί σε σκύλευση του αρχαιολογικού μας χώρου» και ζήτησε την απόσυρση της διάταξης για τον μακροχρόνιο δανεισμό αρχαίων.

Για νομοσχέδιο ντροπή που εμπορευματοποιεί και ξεπουλάει την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μίλησε ο εισηγητής του ΜεΡΑ25 Κλέων Γρηγοριάδης.

Τροπολογία για καταπολέμηση «διαδικτυακής πειρατείας πνευματικών δικαιωμάτων»

Στο νομοσχέδιο κατατέθηκε τροπολογία για την καταπολέμηση της διαδικτυακής πειρατείας, που όπως τόνισε η υπουργός Πολιτισμού, «μέχρι σήμερα δεν διασφάλιζε σε πολλές περιπτώσεις τους δικαιούχους πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως οι ζωντανές μεταδόσεις». «Μέσω της νέας ρύθμισης προστατεύουμε και σε προληπτικό επίπεδο την πνευματική ιδιοκτησία», σημείωσε.

Σύμφωνα με την τροπολογία, «θεσπίζεται ειδική διαδικασία άμεσης λήψης από την Επιτροπή για την Διαδικτυακή Προβολή της Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΕΔΠΠΙ) προληπτικών μέτρων προστασίας των κατόχων προστατευόμενων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων για γεγονότα εθνικής ή διεθνούς τηλεθέασης που πρόκειται να μεταδοθούν ταυτόχρονα με τη διενέργεια τους, ιδίως ζωντανές μεταδόσεις πολιτιστικών ή αθλητικών γεγονότων, σε περιπτώσεις που επίκειται μεγάλης κλίμακας προσβολή αυτών των μέσω διαδικτύου».

Ακόμα, προβλέπεται χρηματικό πρόστιμο σε περίπτωση μη έγκαιρης συμμόρφωσης των παρόχων με την απόφαση της ΕΔΠΠΙ. Τέλος, η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση και λειτουργία του συστήματος επιφυλακής αρμόδιων οργανικών μονάδων της για τη διακοπή πρόσβασης.

https://thepressproject.gr/

Σάββατο 4 Ιουλίου 2020

Κρίση πανικού. Γίνεται να αντιμετωπιστεί;



Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)

...Εκεί που καθόμαστε ήρεμοι και συζητάμε με τους φίλους μας, ξαφνικά νοιώθουμε ότι ο κόσμος χάνεται, η καρδιά χτυπάει με τους πιο δυνατούς παλμούς, έχουμε δύσπνοια, τρέμουμε, ιδρώνουμε, έχουμε ρίγη, τάση για λιποθυμία, όλες οι φοβίες και οι αρνητικές σκέψεις περνάνε από το μυαλό μας. Νοιώθουμε ότι θα πάθουμε κάτι κακό. Αν λοιπόν έχετε βιώσει αυτά τα συναισθήματα ίσως να είναι μία κρίση πανικού.
Η κρίση πανικού είναι μια αιφνίδια περίοδος έντονου άγχους, ψυχολογικής διέγερσης, φόβου, στομαχικών διαταραχών και αδιαθεσίας που σχετίζεται με μια ποικιλία σωματικών και νοητικών συμπτωμάτων. Το επακόλουθο είναι να αισθανόμαστε έντονο φόβο, ανησυχία και άγχος. Φοβόμαστε ότι θα μας ξανασυμβεί και αυτό οδηγεί σε εντονότερο στρες ίσως και αγχώδεις διαταραχές. Αναρωτιόμαστε «Γιατί μου συμβαίνει αυτό;», «Έκανα κάτι εγώ;», «Θα μου ξανασυμβεί;», «Είμαι ανεύθυνος» και έτσι αρχίζει ο φαύλος κύκλος της αυτοτιμωρίας και της χαμηλής αυτοεκτίμησης.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθηθούμε την στιγμή της κρίσης πανικού;
Θα προτείνουμε κάποια βήματα αντιμετώπισης σε μια τέτοια στιγμή:
1)      Για αρχή, να τονίσουμε πως δεν έχει πεθάνει  ή λιποθυμήσει κανείς από κρίση πανικού. Μπορεί να αυξηθεί η αρτηριακή πίεση και να υπάρξει μία αδιαθεσία!
2)      Πρέπει να γίνετε ο ψυχολόγος του εαυτού σας και να εκλογικεύσετε τις αυτοκαταστροφικές σκέψεις για αυτή τη δυσλειτουργία που συμβαίνει εκείνη την στιγμή στο σώμα μας.
3)      Σκεφτείτε με κλειστά τα μάτια σας και φέρτε στο μυαλό σας μια ευχάριστη εικόνα (πχ η αγαπημένη σας παραλία, το χαμόγελο του συντρόφου σας) και πείτε «Είμαι ήρεμος και θα ελέγξω αυτή την κατάσταση». Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι οι τρομακτικές σκέψεις είναι μέρος του πανικού και περνάνε.
4)      Παλέψτε με τους φόβους σας. Προσπαθήστε να καταλάβετε τι είναι αυτό που σας φόβισε και πυροδότησε τον πανικό σας και εκλογικεύστε το. Αυτό που φοβάστε δεν είναι πραγματικό και θα περάσει.
5)      Πάρτε βαθιές αναπνοές. Αναπνεύστε αργά και βαθιά και σταθερά. Συνεχίστε να το κάνετε ρυθμικά μέχρι να χαλαρώσει ο οργανισμός σας και να επανέλθει στα φυσιολογικά του.

Αυτό που σας συμβαίνει δεν είναι κάτι για το οποίο να ντρέπεστε. Μοιραστείτε το και ζητήστε την βοήθεια και την στήριξη από ένα κοντινό σας άτομο που το εμπιστεύεστε.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».


Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

Μπορεί η δύναμη της αδελφικής σχέσης να κρατήσει για πάντα;



Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)  

Κάθε παιδί αφότου έρθει στη ζωή έχει μια μοναδική και αναπόσπαστη σχέση με τους γονείς του. Αυτού του είδους η σχέση είναι ένας έντονος δεσμός που απαιτεί από το παιδί την αποκλειστική ενασχόληση των γονέων του μαζί του. Αυτή η αποκλειστικότητα όμως αλλάζει όταν στην οικογένεια έρχεται και ένα νέο μέλος. Όταν εισέλθει το νέο μέλος μέσα στην οικογένεια, μεταβάλλονται όχι μόνο οι ρόλοι αλλά και τα συναισθήματα του κάθε μέλους και κυρίως του πρώτου παιδιού που (μπορεί να) το θεωρεί εχθρό του.

Το νέο μέλος της οικογένειας, όπως είναι φυσικό, χρειάζεται περισσότερη φροντίδα και σαν αποτέλεσμα είναι όλα τα βλέμματα να πέφτουν πάνω του. Έτσι το πρώτο παιδί αισθάνεται να παραγκωνίζεται και να χάνει την στοργή και την αποκλειστική αγάπη που του είχαν οι γονείς ή (στην καλύτερη περίπτωση) βλέπει να μοιράζεται την αγάπη των γονιών του με ένα άλλο παιδί και δεν μπορεί να το ανεχτεί. Κάτι τέτοιο έχει σαν επακόλουθο το πρωτότοκο παιδί να έρχεται αντιμέτωπο με αρνητικά συναισθήματα και κυρίως αυτά της ζήλιας και του μίσους.

Γονείς ψυχραιμία: Τις περισσότερες φορές τα αρχικά συναισθήματα μίσους και ζήλιας δεν κρατούν για πάντα. Μειώνονται μέρα με τη μέρα και το πρωτότοκο παιδί αρχίζει και συνηθίζει το νέο μέλος της οικογένειας. Παύει να το βλέπει ανταγωνιστικά και αναπτύσσει μία γερή συμμαχία και μία στενή φιλία που θα κρατήσει για μια ζωή. Πλέον τα αρνητικά συναισθήματα αντικαθίστανται με στοργή, αγάπη, αλληλεγγύη, συνεργατικότητα και ισότητα ανάμεσα σε όλα τα μέλη της οικογένειας.

Η σχέση με τα αδέρφια εξελίσσεται σε μία μοναδική και δυνατή σχέση που δεν υπάρχει όμοιά της. Είσαι τόσο πιστός σε αυτή τη σχέση που δεν μπορείς να αρνηθείς οτιδήποτε και αν σου ζητήσει ο αδερφός  ή η αδερφή σου... Ζεις τόσα πολλά κάτω από την ίδια στέγη και αποκτάς κοινές εμπειρίες και κοινά βιώματα. Ακόμη και όταν υπάρχουν τσακωμοί και διαμάχες μέσα στην οικογένεια τα αδέρφια σχηματίζουν μία «ομάδα» που μπορούν να υπερνικήσουν οτιδήποτε δυσάρεστο συμβεί μέσα στο σύστημα της οικογένειας.

Μεγαλώνοντας η σχέση αυτή γίνεται όλο και πιο δυνατή, δεν σταματάει να υπάρχει ποτέ ακόμη και αν ο καθένας «τραβήξει» το δρόμο του, ακόμη και αν ξεκινήσει μια δικιά του ζωή, ακόμη και αν παντρευτεί και κάνει παιδιά. Η σχέση αυτή έχει γερά θεμέλια που δεν σπάνε (ή που θα ελπίζαμε να μην σπάνε) ποτέ. 


Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.


Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

Η πιο ασφαλής οδός για να βρούμε τον άνθρωπο μας, είναι πρώτα να αγαπήσουμε εμείς τον εαυτό μας



Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου  Γιάννης Ξηντάρας  

Η αγάπη είναι πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή μας! Είναι υπέρτατη ανάγκη να αγαπάμε και να μας αγαπούν. Όμως είναι δύσκολο κάποιος να καταφέρει να υλοποιήσει αυτή την ανάγκη, αν πρώτα δεν έχει αγαπήσει ο ίδιος τον εαυτό του -με τα θετικά του και τα αρνητικά του. Πώς είναι δυνατόν, κάποιος να σε αγαπήσει ,αν εσύ ο ίδιος δεν νιώθεις καλά με τον εαυτό σου;
Το να έχουμε ανάγκη έναν άνθρωπο που μας δέχεται και μοιραζόμαστε μαζί του τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα που μας συμβαίνουν δεν είναι κάτι κακό, ούτε δείχνει πως είμαστε ανασφαλείς ή κατώτεροι. Για να φτάσουμε όμως σε αυτό το επίπεδο, οφείλουμε να νιώσουμε όμορφα με τον ίδιο μας τον εαυτό και να περιμένουμε να αγαπηθούμε για όλα αυτά που πρεσβεύουμε και αξίζουμε. Όχι, να ψάχνουμε κάποιον να μας αγαπήσει για να μας κάνει να νιώσουμε καλά και ολοκληρωμένοι.
Όταν τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας και νιώθουμε άνετα με αυτόν, τότε μπορούμε πιο εύκολα να μοιραστούμε τα συναισθήματα που ήδη νιώθουμε… να σεβαστούμε καταστάσεις, να δώσουμε αγάπη, να δείξουμε εμπιστοσύνη, κ.ά. Ο άνθρωπος που αγαπάει τον εαυτό του, θέλει να μοιραστεί τις εμπειρίες του, τις στιγμές του και τα προβλήματα του χωρίς ενδοιασμούς. Αλλιώς, στην περίπτωση που εμείς οι ίδιοι δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν τον σεβόμαστε και δεν τον επιθυμούμε τότε η δομή της σχέσης μας δεν θα είναι στέρεα και ασφαλής.  Θα είναι μία σχέση που ο σύντροφος θα προσφέρει συνεχώς και δεν θα λαμβάνει, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να νιώσει μια συναισθηματική ανασφάλεια από την ανεπάρκεια του συντρόφου του, με επακόλουθο να έρθουν οι αμφισβητήσεις, οι διαφωνίες και οι τσακωμοί. Ακόμα και αν συναντήσετε τον τύπο ανθρώπου που του αρέσει για δική του προσωπική ευχαρίστηση να προσφέρει σε κάποιον, η σχέση είναι καταδικασμένη να έχει ημερομηνία λήξης. Και αυτό γιατί κάποια στιγμή βγαίνουν στην επιφάνεια τα προβλήματα και οι ανασφάλειες και εντέλει τα συναισθήματα που κυριαρχούν είναι αυτά της προδοσίας, του θυμού και της απογοήτευσης.
Η πιο ασφαλής οδός για να βρούμε τον άνθρωπο μας είναι πρώτα να αγαπήσουμε και να εκτιμήσουμε εμείς τον εαυτό μας. Αγαπάμε και αποδεχόμαστε τις σκέψεις , τα συναισθήματα μας, τα προτερήματά μας και τα ελαττώματά μας. Δεν κριτικάρουμε και μειώνουμε τον εαυτό μας, ούτε του βάζουμε ταμπέλες όπως «είμαι ανασφαλής»… Γιατί αν νιώθουμε έτσι, λογικό είναι να βλέπουμε και τον κόσμο με τα ίδια χαρακτηριστικά.
Μήπως ήρθε ο καιρός να αποβάλουμε τα αισθήματα κατωτερότητας και ανασφάλειας που μας βασανίζουν; Μήπως ήρθε ο καιρός να νιώσουμε καλά με εμάς; Μήπως ήρθε η ώρα να γνωρίζουμε τον σύντροφο με τον οποίο θα μοιραζόμαστε την καθημερινότητά μας;


Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2020

Διαζύγιο: πως ενημερώνουμε το παιδί για την απόφαση των γονιών του



Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)  

Κάθε χωρισμός (σε περίπτωση γάμου το διαζύγιο) είναι δύσκολος και επώδυνος, όταν υπάρχει και παιδί είναι μία επιπλέον δυσκολία. Η δυσκολία έγκειται στο πώς να διαχειριστούν οι γονείς το παιδί. Είναι μία άβολη κατάσταση. Πρέπει να το ενημερώσουν; Να του μιλήσουν μαζί ή χωριστά ο καθένας; Μήπως να προσποιούνται το ζευγάρι; Οι ερωτήσεις, οι σκέψεις πολλές και η αγωνία μεγάλη. Ουσιαστικά, οι γονείς θέλουν το παιδί να μην πληγωθεί και να γίνει η όλη  διαδικασία του χωρισμού όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
Προσωπικά δεν γνωρίζω κανένα διαζύγιο που να έληξε εύκολα και ευχάριστα… η διαδικασία του είναι επώδυνη καθώς σηματοδοτεί ένα τέλος. Το παιδί δε το προστατεύουμε αποκρύπτοντάς του την αλήθεια. Δυστυχώς αναπόφευκτα θα στεναχωρηθεί, θα πονέσει, θα χρειαστεί το χρόνο του για να δεχτεί την νέα πραγματικότητα. Δεν υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος για να μεταφερθεί η συνθήκη του διαζυγίου και να μην πληγωθεί το παιδί… και αυτό πρέπει οι γονείς να το πάρουν ως δεδομένο. Κατά συνέπεια η προσπάθεια τους πρέπει να βασιστεί στην ειλικρίνεια, να μιλήσουν με ηρεμία και εστιάζοντας στην ουσία. Συγκεκριμένα:

·         Καλό είναι η συζήτηση μεταξύ γονιών και παιδιού να γίνει όταν το ζευγάρι έχει πάρει τις οριστικές του αποφάσεις. Τι εννοώ; Να μην γίνει, όταν το ζευγάρι δεν είναι σίγουρο για το διαζύγιό τους και υποβάλλουν το παιδί σε ένα κλίμα ανασφάλειας. Ούτε όμως και αρκετά αργότερα και παραμένει το παιδί σε ένα χώρο αμφιβολίας και μη ειλικρίνειας.
·         Καλό είναι η συζήτηση να γίνει και με τους δυο γονείς παρόντες. Η εικόνα που σχηματίζεται στο παιδί είναι πως μπορεί ως ζευγάρι να χωρίζουμε, αλλά ως γονείς παραμένουμε μαζί, ενωμένοι.
·         Καλό είναι στη συζήτηση οι γονείς να μην κατηγορούν ο ένας στον άλλον, να μην επικρίνουν, να μην τσακωθούν μπροστά στο παιδί. Αντιθέτως, η συζήτηση να παραμείνει στη σχέση τους με το παιδί και όχι στη μεταξύ τους σχέση.
·         Καλό είναι να τονίζουμε στη συζήτηση μαζί τους πως το παιδί δεν ευθύνεται για κανένα λόγο για την απόφασή τους. Τα παιδιά νιώθουν ένοχα και είναι ωφέλιμο να τους ξεκαθαριστεί και να ελαφρυνθούν από αυτό το βάρος.
·         Προσοχή! Η συζήτηση γίνεται για να ενημερωθεί το παιδί για την απόφαση των γονιών του, το διαζύγιο, και όχι για να μας πει την γνώμη του. Επιτρέπουμε στα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Τα παιδιά θα θυμώσουν, θα στεναχωρηθούν, θα θελήσουν τον χρόνο τους για να μπορέσουν να μεταβολίσουν το συναισθηματικό τους φορτίο...
Μόνο με ειλικρίνεια, αμεσότητα, ηρεμία και υπομονή μπορούμε να προσεγγίσουμε ένα θέμα δύσκολο και λεπτό, όπως αυτό ενός διαζυγίου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στο Περιστέρι, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020

Γιατί δυσκολευόμαστε να πάρουμε αποφάσεις…



Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)

Συχνά στη ζωή μας έχουμε να πάρουμε αποφάσεις είτε για απλά, καθημερινά θέματα είτε για πιο σοβαρά. Πολλές φορές έχουμε σκεφτεί πως θα θέλαμε κάποιος άλλος να αποφασίσει για εμάς, κάποιος άλλος να πάρει το βάρος της απόφασης, για να νιώσουμε πιο «ελαφροί». Μας δημιουργούνται αισθήματα πίεσης και άγχους, όταν έχουμε να πάρουμε μία απόφαση λόγω του αποτελέσματος και των συνεπειών της, που μπορεί να αρέσουν είτε σε εμάς είτε στους άλλους. Εκείνες τις στιγμές είναι που οι περισσότεροι, θέλουμε όσο τίποτα άλλο να μεταφέρουμε το βάρος της απόφασής μας σε κάποιον άλλον!
Θα έχετε προσέξει πως όταν είναι να πάρουμε μία απόφαση, «τρώμε» αρκετό από τον πολύτιμο μας χρόνο. Λέτε να υπάρχει κάποια λύση ώστε να μας διευκολύνει από το βάρος της απόφασης;
Από την άλλη πλευρά, όταν έχουμε αποφασίσει να κινηθούμε με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο, αμφιβάλλουμε για την εγκυρότητα της απόφασής μας. «Έπραξα σωστά;», «Τι αντίκτυπο θα έχει μελλοντικά σε εμένα ή και τους γύρω μου;». Αγωνιούμε και νιώθουμε αβοήθητοι μπροστά σε τέτοιες στιγμές. Τέτοιες αποφάσεις συνήθως έχουν να κάνουν με την υγεία μας, τη σχέση μας, τη δουλειά μας, την οικογένειά μας, ή τις σχέσεις με τον περίγυρο μας .
Συνήθως το πρώτο που σκεφτόμαστε όταν παίρνουμε μία απόφαση είναι το δικό μας όφελος. Ταυτόχρονα όμως, σκεφτόμαστε, τι αντίκτυπο θα έχουν για τους άλλους αυτές οι αποφάσεις. Θα τους στενοχωρήσουμε, θα τους δυσκολέψουμε, εντέλει μήπως θα τους πληγώσουμε;
Άλλη μία σκέψη είναι αν αυτή η απόφαση, θα μας κάνει καλό. Θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι; Ή είναι ένας τρόπος που θα προκαλέσει κάποιο κακό στον εαυτό μας. Για παράδειγμα, αποφασίζουμε να σταματήσουμε μία σχέση, για την οποία έχουμε αισθήματα, αλλά δεν περνάγαμε καλά. Ή αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε γυμναστήριο που δεν μας αρέσει, αλλά θα μας βοηθήσει στην προσπάθεια της απώλειας των περιττών κιλών μας.
Επίσης, βοηθά αυτή η απόφαση στο να επιτύχουμε και να εφαρμόζουμε εκείνες τις αρχές που μας κάνουν πιο ολοκληρωμένους, ελεύθερους από τους περιορισμούς των νοητικών μας αναταραχών; Αυτή η απόφαση μας κάνει να νιώθουμε πιο ήρεμοι;
Όλα αυτά θα μπορούσαμε να πούμε πως στηρίζονται σε μια ώριμη, με βάση τις εμπειρίες, κοινή λογική. Ωστόσο... γυρνώντας στο παρελθόν, θα παρατηρήσουμε πως μερικές φορές συμβαίνουν πράγματα που δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε με την κοινή λογική. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ίσως χρειάζεται να αφεθούμε στα χέρια της ίδιας της ζωής, που έχει κι εκείνη τους δικούς της κανόνες και αρχές. Έχοντας κι αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μας, μπορούμε να έχουμε μια σταθερότητα και ηρεμία στην καθημερινότητά μας.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».


Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020

AΠΟΚΡΙΕΣ 2020 ΜΕ ΘΕΜΑ "ΜΑΓΟΙ ΚΑΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ"


Κυριακές 23 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου 2020
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑΚυριακές 23 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου 2020
  • ΧΩΡΟΣΚέντρο ΓΑΙΑ
  • ΩΡΕΣ10.00 – 14.30
  • ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ8€ από 2 ετών και άνω
  • ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΜουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Απόκριες 2020 «Μάγοι και Μάγισσες στο Μουσείο»
Ελάτε να διασκεδάσουμε, να μεταμφιεστούμε και …να εξαφανιστούμε,
παρέα με μάγους και μάγισσες στο Μουσείο!

Κυριακές 23 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου 2020
Δημιουργείστε το δικό σας μαγικό ραβδί και γράψτε το μαγικό σας ξόρκι

στο «Εργαστήρι του Μαθητευόμενου Μάγου!!

Βάλτε μια μάσκα, ένα καπέλο ή τη στολή σας και σας περιμένουμε να διασκεδάσουμε και να ζήσουμε μαγικές περιπέτειες στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, στην Κηφισιά!

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
· Εργαστήρι του Μαθητευόμενου Μάγου!
· Μαθήματα μαγείας
· Πολύχρωμη κάπα του παιχνιδιάρη μάγου
· Ξέφρενο χορό των μαθητευόμενων μάγων
· Γαϊτανάκι
· Face Painting
 Εισιτήρια: 8€ από 2 ετών και άνω
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓIAΣ ΜΟΥΣΕΙΟΥ: 10.00 – 15.00

Αποκριάτικο πρόγραμμα: 10.00 – 14.30

Χορηγός επικοινωνίας ΣΚΑΪ
Είσοδος: από Κέντρο ΓΑΙΑ, Όθωνος 100, Κηφισιά
Τηλ.: 210 8015870

Γράμμα από την Αθήνα

Γράμμα από την Αθήνα